| صبا به تهنيت پير مي فروش آمد |
|
| كه موسم طرب و عيش و ناز و نوش آمد |
|
| |
| هوا مسيح نفس گشت و باد نافه گشاي |
|
| درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد |
|
| |
| تنور لاله چنان برفروخت باد بهار |
|
| كه غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد |
|
| |
| به گوش هوش نيوش از من و به عشرت كوش |
|
| كه اين سخن سحر از هاتفم به گوش آمد |
|
| |
| ز فكر تفرقه بازآي تا شوي مجموع |
|
| به حكم آن كه چو شد اهرمن سروش آمد |
|
| |
| ز مرغ صبح ندانم كه سوسن آزاد |
|
| چه گوش كرد كه با ده زبان خموش آمد |
|
| |
| چه جاي صحبت نامحرم است مجلس انس |
|
| سر پياله بپوشان كه خرقه پوش آمد |
|
| |
| ز خانقاه به ميخانه ميرود حافظ |
|
| مگر ز مستي زهد ريا به هوش آمد |
|
