| اي يوسف آخر سوي اين يعقوب نابينا بيا |
|
| اي عيسي پنهان شده بر طارم مينا بيا |
|
| |
| از هجر روزم قير شد دل چون كمان بد تير شد |
|
| يعقوب مسكين پير شد اي يوسف برنا بيا |
|
| |
| اي موسي عمران كه در سينه چه سيناهاستت |
|
| گاوي خدايي ميكند از سينه سينا بيا |
|
| |
| رخ زعفران رنگ آمدم خم داده چون چنگ آمدم |
|
| در گور تن تنگ آمدم اي جان باپهنا بيا |
|
| |
| چشم محمد با نمت واشوق گفته در غمت |
|
| زان طرهاي اندرهمت اي سر ارسلنا بيا |
|
| |
| خورشيد پيشت چون شفق اي برده از شاهان سبق |
|
| اي ديده بينا به حق وي سينه دانا بيا |
|
| |
| اي جان تو و جانها چو تن بيجان چه ارزد خود بدن |
|
| دل دادهام دير است من تا جان دهم جانا بيا |
|
| |
| تا بردهاي دل را گرو شد كشت جانم در درو |
|
| اول تو اي دردا برو و آخر تو درمانا بيا |
|
| |
| اي تو دوا و چارهام نور دل صدپارهام |
|
| اندر دل بيچارهام چون غير تو شد لا بيا |
|
| |
| نشناختم قدر تو من تا چرخ ميگويد ز فن |
|
| دي بر دلش تيري بزن دي بر سرش خارا بيا |
|
| |
| اي قاب قوس مرتبت وان دولت بامكرمت |
|
| كس نيست شاها محرمت در قرب او ادني بيا |
|
| |
| اي خسرو مه وش بيا اي خوشتر از صد خوش بيا |
|
| اي آب و اي آتش بيا اي در و اي دريا بيا |
|
| |
| مخدوم جانم شمس دين از جاهت اي روح الامين |
|
| تبريز چون عرش مكين از مسجد اقصي بيا |
|
